شمارش معکوس برای پرتاب نخستین ماهنورد چین

بر اساس اعلام مقامات شرکت فناوری و علوم فضایی چین، نخستین ماهنورد این کشور امروز (یکشنبه) به فضا پرتاب خواهد شد.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این کاوشگر که سومین کاوشگر ماه (چانگه-3) و نخستین ماهنورد چین محسوب می‌شود، پس از فرود بر سطح ماه، تحقیقات علمی خود را در قمر زمین آغاز می‌کند.

موشک حامل ماهنورد «Jadde Rabbit» امروز در ساعت 17:30 به وقت گرینویچ (21:00 به وقت تهران) از مرکز پرتاب موشکی شیچانگ در استان سیچوان چین به فضا پرتاب خواهد شد.

بر اساس اعلام موسسه تحقیقات مهندسی سیستم‌های هوافضای شانگهای وابسته به شرکت فناوری و علوم فضایی چین، این ماهنورد از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند سیستم ناوبری خودکار و طراحی ویژه چرخ‌ها با قابلیت حرکت بر سطح پودر‌ مانند ماه برخوردار است.

ماهنورد Jadde Rabbit همچنین قادر به بالا رفتن از موانع با زاویه 30 درجه و حرکت با سرعت 200 متر در ساعت است.

آژانس فضایی اروپا (ESA) در آستانه پرتاب این ماهنورد با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که ایستگاه‌های رهگیری زمینی این آژانس به محققان چین در انجام این مأموریت کمک خواهند کرد.

پس از پرتاب ماهنورد چین و طی پنج روز سفر به ماه، مرکز فضایی گویان فرانسه در شهر کورو اقدام به دریافت سیگنال از این کاوشگر کرده و دستورات دریافتی از مرکز کنترل در چین را برای آن ارسال می‌کند.

«توماس رایتر» مدیر عملیات و پرواز فضایی سرنشین‌دار ESA تأکید کرد: خوشحالیم که ایستگاه‌های زمینی، تیم دینامیک پرواز و مرکز کنترل Estarck در دارمشتات آلمان می‌توانند به محققان چین در انجام این مأموریت کمک کنند.

نام نخستین ماهنورد چین بر اساس نظرسنجی آنلاین با شرکت 3.4 میلیون شهروند چینی انتخاب شده است؛ نام «Jadde Rabbit» یا «یوتو» از یک افسانه چین باستان در مورد یک خرگوش سفید گرفته شده که از دانه نامیرایی خورده و بر روی ماه زندگی می‌کند.

سفری جذاب به کهکشان با نقشه تعاملی 100 هزار ستاره+توضیحات کامل پیرامون استفاده از آن در پانوشت :)

سفری جذاب به کهکشان با نقشه تعاملی 100 هزار ستاره+توضیحات کامل پیرامون استفاده از آن در  پانوشت :)

 محققان یک نقشه تعاملی از فضا تهیه کرده‌اند که امکان مشاهده جزئیات دقیقی از کهکشان راه شیری و صفحات کیهانی را برای کاربر فراهم می کند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران  این نقشه تعاملی 100 هزار ستاره (100,000Stars) نام دارد که سفری دیدنی و جذاب را در سراسر کهکشان راه شیری امکانپذیر می‌کند؛ در این سفر مجازی جزئیات خیره‌کننده گرافیکی از صفحات کیهانی و کهکشان که منزلگاه 400 میلیارد ستاره هستند، ارائه می‌شوند.

برای تهیه این نقشه، گوگل از تصاویر و داده های منابع مختلف از جمله ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA)‌ استفاده کرده است.

با زوم کردن بر روی نقشه، جزئیات کاملی از 100 هزار ستاره نزدیک به خورشید قابل مشاهده خواهند بود و با خارج شدن از حالت زوم، تصویر خیره کننده‌یی از صفحات کیهانی و کهکشان راه شیری پیش روی بیننده قرار می‌گیرد.

با کلیک بر روی هر ستاره، نام آن به همراه تصویر دیجیتال و جزئیات بیشتری از ستارگان اطراف نشان داده می‌شود و با انتخاب یک موسیقی مناسب، این سفر فضایی مجازی در طول کهکشان راه شیری برای کاربر جذاب تر می‌شود.

گوگل پیش از این نیز نقشه‌هایی از سطح مریخ و ماه تهیه کرده و در اختیار کاربران قرار داده بود.

پ.ن:

اگه اینترنتتون سرعتش خوبه به لینک زیر برید و اندکی هم صبر کنید تا صفحه لود بشه....بعد از لود کامل صفحه به کمک اشاره گر سمت راست صفحه میتونید تصویر رو زوم کنید و نام و جزئیات دقیق ستارگان با کلیک کردن روی نقشه تعاملی ببینید و همراه با تصویر از آهنگ زیبای پس زمینه هم لذت ببرید....با چپ کلیک کردن روی صفحه و نگه داشتن کلید موس در هون حالت و چرخاندن موس به جهت های مختلف میتونید تجربه فضای سه بعدی رو داشته باشید- با کلیک بر روی هر جرم آسمانی اطلاعات و عکس اون جرم قابل مشاهده است....
اگه آدم تنبل یا کم حوصله ای هستید هم سمت چپ بالا بخش take a tour که علامت play هم داره مشخصه روش کلیک کنید تا با توضیحات جامع، سفری دیدنی و جذاب را در سراسر کهکشان راه شیری تجربه کنید

اینم بگم که فایرفاکس بهتر و سریعتر از کروم لود میکنه این صفحه رو :)

از این کامل تر دیگه نمیتونستم توضیح بدم ;)

http://visual.ly/100000-stars?view=true

نقشه تعاملی از کهکشان راه شیری و صفحات کیهانی

مشاهده نام و جزئیات دقیق ستارگان با کلیک کردن روی نقشه تعاملی

شهاب‌سنگ 4.5 میلیارد ساله به خانه فضایی بازمی‌گردد!

بخشی از شهاب سنگ باستانی با قدمت 4.5 میلیارد ساله تا سال 2014 میلادی به فضا بازگردانده می‌شود.

  این شهاب سنگ جزء گروهی از سنگ‌های فضایی فلزی موسوم به Campo del Cielo است که در بوئنوس آیرس آرژانتین کشف شده‌اند. در این سایت 26 دهانه برخوردی با قدمت چهار تا پنج هزار ساله قرار دارند.

در این پروژه، قالبی از شهاب سنگ تهیه و سپس سنگ فلزی ذوب شد، مواد مذاب بار دیگر درون قالب ریخته و سرد شدند تا شکل اولیه شهاب سنگ مجددا ایجاد شود.

«کتی پاترسون» هنرمندی که نسخه مجددی از این شهاب سنگ باستانی تهیه کرده است، تأکید می کند: ساختار آهن، فلز و غبار درون شهاب سنگ تغییر پیدا کرد و لایه‌هایی که در طول عمر چند میلیارد ساله شکل گرفته بودند، با فناوری دست بشر بار دیگر شکل گرفتند.

آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد شرایط انتقال قطعات کوچکی از این شهاب سنگ باستانی را توسط فضاپیمای باری به ایستگاه فضایی بین المللی ‌در سال 2014 میلادی ارزیابی کند.

«دتلف کاشنی» از فعالان برنامه اشیاء نزدیک به زمین در دفتر موقعیت فضایی ESA تأکید می‌کند: هدف از این اقدام، جلب توجه عموم مردم به منشأ حیات، تاریخچه سیستم منظومه شمسی، سیاره زمین و ارتباط بین زمین و کیهان عنوان شده است.

شکارچی اروپایی سیارات رسما مُرد

یکی دیگر از بزرگ‌ترین شکارچیان سیارات هم به خاطره‌ها پیوست، و اولین دوره کشف سیارات از فضا رسما به پایان رسید. ماموریت COROT که از افتخاراتش، کشف اولین سیاره سنگی خارج از منظومه شمسی بود، با خرابی یک کامپیوترش به طور رسمی به پایان رسید.

با پایان احتمالی عمر تلسکوپ کپلر ناسا در اردیبهشت ماه امسال و حال هم مرگ رسمی کوروت، جستجوی سیارات بیرون منظومه شمسی از این به بعد و تا پیش از ارسال فضاپیمای بعدی کاوشگر سیارات در سال 2013/1392، فقط به کمک تلسکوپ‌های زمینی انجام می‌شود.

در ماه نوامبر/آبان سال گذشته، یک خرابی در آخرین کامپیوتر باقیمانده کوروت به این معنی بود که دیگر دوران دریافت اطلاعات از تلسکوپ 27 سانتی‌متری آن به پایان رسیده است.ماهواره اما در تماس با زمین باقی ماند، و مدیران ماموریت مدت‌ها امیدوار به برقراری دوباره این ارتباط به کمک مرکز زمینی ماندند.

اما چند روز پیش اولیویه لامارل از سازمان فضایی فرانسه، CNES، که کوروت را هدایت می‌کرد، گفت: «تمام تلاش‌ها ناموفق بود، در نتیجه تصمیم گرفتیم که عملیات را متوقف کنیم»

به گفته لامارل، این تلسکوپ دو برابر ماموریت اولیه‌اش که 3 سال بود عمر کرد، در نتیجه قطعا یک موفقیت بوده است. از زمان پرتاب تلسکوپ در سال 2006/1385، کوروت بیش از 30 سیاره تایید شده و تقریبا 100 سیاره احتمالی را کشف کرده است. حتی با این وجود، شکارچیان سیارات از رفتن آن ناراحت هستند، این گفته مالکوم فریدلاند از آژانس فضایی اروپا ESA است. او می‌گوید: «ما همیشه ناامید می‌شویم. آن قدر از ماموریتی مانند کوروت چیز یاد گرفتیم که همیشه می‌خواهیم آن را تمدید کنیم».

کوروت در مداری به دور زمین قرار دارد، ولی هزینه فرستادن فضانوردان در ماموریتی شبیه ماموریت تعمیر هابل، خیلی بیشتر از هزینه پرتاب یک تلسکوپ جدید است. به همین دلیل قرار است سفینه به آرامی پایین بیاید و در جو زمین بسوزد.

پیشگامان سیارات
داشتن شکارچیان سیارات هم بر روی زمین و هم در فضا، برای تهیه یک تصویر کامل‌تر از سیارات بیرونی حیاتی است. 

تلسکوپ‌های فضایی می‌توانند ستارگان کم نورتر را راحت‌تر ببینند، و به همین دلیل هم بود که هم کپلر و هم کوروت، به این خوبی می‌توانستند سوسو‌های اندک در نور ستارگان را تشخیص بدهند و متوجه عبور یک سیاره از مقابل آنها شوند. هم‌زمان تلسکوپ‌های زمینی، بهتر می‌توانند تکان تکان خوردن ستارگان را در اثر جاذبه سیاراتی که به دور آنها می‌چرخند تشخیص دهند. اندازه گیری تغییرات در هنگام عبور سیاره به تعیین اندازه سیاره منجر می‌شود، در حالی که با اندازه گیری تکان تکان خوردن ستاره، می‌توانیم جرم سیاره را براورد کنیم. از جمع این دو می‌توانیم چگالی و ترکیبات احتمالی سیاره را براورد کنیم.

هم آژانس فضایی اروپا و هم ناسا در نظر دارند که نسل بعدی شکارچیان سیارات خود را در سال 2017 /1396 به فضا پرتاب کنند. ماهواره اروپایی توصیف‌گر سیارات ، موسوم به CHEOPS، دنیای شناخته شده را در جستجوی نشانه‌های حیات کاوش خواهد کرد. همزمان، ماهواره کاوش سیارات گذرای ناسا، به نام TESS، به دنبال دیگر سیاراتی خواهد گشت که از مقابل ستارگان خود عبور می‌کنند. و تمرکز خاصی بر روی سیارات کوچک سنگی در اطراف ستارگان نزدیک به ما خواهد داشت.

تا زمان پرتاب این تلسکوپ‌ها، اخترشناس‌ها مشغول جستجو در میان حجم انبوه داده‌هایی خواهند بود که کوروت و کپلر جمع آوری کرده‌اند. به گفته لامارل، این ماموریت همچنین سبب ظهور چندین رصدخانه جدید برای جستجوی سیارات بیرونی شده است.

فریدلاند می‌گوید: «کارهای زیادی باید انجام شوند. این یک حوزه جدید است؛ تنها 20 سال عمر دارد. ما کم کم داریم درک می‌کنیم که سیاراتی که باید کاوش کنیم، تا چه حد متنوعند».

http://www.khabaronline.ir

دقیق‌ترین نقشه عالم: جهانی بی‌نقص با عمر ۱۳,۸۲۰,۰۰۰,۰۰۰ سال

بهترین نقشه موجود از تابش زمینه کیهانی، بر اساس داده‌های ماهواره پلانک، دیدگاه ما را درباره جهان اولیه و مدل تورمی تایید می‌کند؛ اگرچه کماکان چند ناهنجاری عجیب و غیرعادی را نیز باقی می‌گذارد.

«جهان تقریبا بی‌نقص است، 80 میلیون سال از آنچه ما فکر می‌کردیم پیرتر است، و شاید اندکی هم شریرانه‌تر باشد.» این نتیجه ماموریت 4 ساله ماهواره پلانک ( متعلق به آژانس فضایی اروپا ESA) است که دقیق‌ترین نقشه با بالاترین تفکیک ممکن را از کل تابش زمینه کیهانی تهیه کرده است.
به گزارش نیوساینتیست، این نقشه در دنیای نجوم اهمیت زیادی دارد. جرج افستاتیو در کنفرانس خبری دفتر مرکزی اسا در پاریس گفت: «شاید شبیه به یک توپ راگبی کثیف یا تابلویی پست مدرن به نظر رسد، اما می‌توانم به شما اطمینان دهم که کیهان‌شناسان حاضرند برای اینکه نسخه‌ای از این نقشه را داشته باشند، رایانه‌های ما را هک کنند یا حتی بچه‌هایشان را بفروشند!»
اگرچه نقشه پلانک درک کیهان‌شناسان از عالم را به شدت بهبود بخشیده، اما رازهای قدیمی را درباره الگوهای غیرعادی تابش زمینه کیهانی حل نکرده است. این معماها شامل یک «جهت برگزیده (ترجیحی)» است که در امتداد آن دمای نور تغییر می‌کند؛ جهتی که در عالم کیهان‌شناسی به «محور شرارت» شهرت دارد. همچنین نقطه سرد غیرقابل توضیحی در این میان وجود دارد که می‌تواند شاهدی بر وجود دنیاهایی ورای دنیای ما باشد.

 

سفر مجازیهدف پلانک جستجوی تغییرات دمایی تابش زمینه کیهانی بوده است؛ نخستین تابش منتشرشده در عالم که در لحظه پدیدار شدنش در 380هزار سال پس از مهبانگ حدود 3000 درجه کلوین بود، اما اکنون به شدت سرد شده و به طور متوسط دمایی حدود 2.7 کلوین بالای صفر مطلق دارد.
کیهان‌شناسان تصور می‌کنند که این تغییرات دمایی ناشی از نوسانات ریز کوانتومی در لحظات اولیه جهان است که طی دوره کوتاه انبساط عظیم اولیه که به تورم (Inflation) مشهور است، در مقایسی وسیع پخش شده است. این حادثه ^34- 10ثانیه پس از مهبانگ (ده میلیون میلیارد میلیارد میلیارد بار کوچک‌تر از یک ثانیه) رخ داده و طی ^32-10 ثانیه جهان را به اندازه 10³⁰ مرتبه بزرگ‎تر کرده و توزیع ستارگان و کهکشان‌ها را به صورتی که امروزه ما مشاهده می‌کنیم شکل داده است. تابش زمینه کیهانی به کیهان‌شناسان امکان می‌دهد تا این مرحله اولیه را کاوش کنند و به گفته مدیرکل اسا، ژان ژاک دورداین، آنها را به «سفری مجازی به سرمنشاء جهان» می‌برد.
با تحلیل مشخصات آماری نقشه، کیهان‌شناسان می‌توانند بهترین مدل‌های موجود برای تورم را با جهانی که ما امروزه می‌بینیم مقایسه کنند. نتایج پر کیفیت پلانک مطابقت بسیار بالایی با نظریه کیهان‌شناختی نشان می‌دهد. افستاتیو می‌گوید: «نتیجه‌گیری کلی این است که کیهان‌شناسی استاندارد مطابقت بسیار خوبی با داده‌های پلانک دارد. اگر من نظریه‌پرداز تورمی بودم، از این حادثه به شدت خرسند می‌شدم.»
با این وجود، کار کیهان‌شناسان در اینجا تمام نمی‌شود چرا که نقشه پلانک وجود یک امتداد مرموز را در جهان تایید کرده است. «محور شرارت» توسط کاوشگر پیش از پلانک، کاوشگر ناهمسانگردی ریزموج ویلکینوسن (WMAP) نیز شناسایی شده بود. برای مشاهده نقشه تابش زمینه کیهانی در ابعاد بزرگ‌تر، اینجا را کلیک کنید.

بر اساس مدل‌های کیهان‌شناسی، الگوی تغییرات گرم و سرد در تابش زمینه کیهانی باید به صورت تصادفی توزیع شده باشد. هنگامی‌که تکه‌های کوچک جهان را با هم مقایسه می‌کنیم همین طور است، اما در بزرگ‌ مقیاس پلانک نشان می‌دهد که نیمی از جهان تغییرات بزرگ‌تری نسبت به نیمه دیگر دارد. در مقایسه با دبلیومپ، آشکارسازهای پلانک 10 مرتبه حساس‌ترند و تفکیک زاویه‌ای 2.5 برابر دبلیومپ را دارند که نگاه بهتری را از این امتداد در اختیار کیهان‌شناسان قرار می‌دهد. افستاتیو می‌گوید: «ما می‌توانیم کاملا مطمئن باشیم که این ناهنجاری‌ها نه در اثر تابش‌های کهکشانی و نه در اثر خطاهای ابزاری ایجاد نشده‌اند؛ چرا که هر دو ابزار ما عارضه‌های بسیار مشابهی را رویت کرده‌اند.»
 

جهان کوفته شدهنتایج پلانک همچنین وجود یک نقطه سرد غیرقابل توضیح را در تابش زمینه کیهانی تایید می‌کند؛ نقطه‌ای که برخی از کیهان‌شناسان آن را نشانه‌ای بر وجود جهان‌هایی به غیر از جهان ما می‌دانند. یکی از مدل‌های موجود برای تورم، موسوم به تورم بی‌پایان(Eternal Inflation)، بیان می‌کند که دوره تورمی که دنیای ما بلافاصله پس از مهبانگ آن را تجربه کرد، تنها یکی از بی‌شمار دوره‌های تورم است که در قسمت‌های مختلف فضا اتفاق می‌افتد و هنوز هم ادامه دارد. هم‌زمان با توقف تورم در بخشی از فضا، بخش دیگری از آن شاهد تورم خواهد بود. در این حالت جهان‌های جدید به طور پیوسته در یک گستره وسیع و رو به رشد فضا-زمان به وجود می‌آیند؛ همان‌طور که یک حباب پس از تولید شدن به سرعت فضای اطراف خود را با خصوصیات فیزیکی‌اش پر می‌کند. تورم بی‌پایان همان‌گونه که از نام آن نیز بر می‌آید، بینهایت بار اتفاق می‌افتد و بینهایت دنیا را به وجود می‌آورد که منجر به خلق چندجهانی و جهان‌های موازی می‌شود. انبساط عالم ممکن باعث شود که یکی دیگر از این جهان‌ها با ما برخورد کند، و باعث ایجاد «کوفتگی» شود که در نقشه آسمان به شکل نقطه‌ای سرد خود را نشان می‌دهد.
اکنون که کیهان‌شناسان منبع جدیدی از اطلاعات در اختیار دارند، بدون شک این ناهنجاری‌ها برای سالیان درازی محل بحث و جدل خواهند بود. دانشمندان پروژه پلانک پیش از این از اندازه‌گیری‌های خود برای بهبود نرخ انبساط عالم استفاده کرده‌اند؛ انبساطی که توسط پارامتری به نام «ثابت هابل» توصیف می‌شود. مقدار جدید این ثابت که 67.15 کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک است، به این معناست که کهکشانی که حدودا یک میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، با سرعت 20.59 کیلومتر بر ثانیه از ما دور می‌شود؛ عددی که از مقدار فعلی (70 کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک) کمتر است. این نتیجه از سوی دیگر عمر جهان را حدود 13.82 میلیارد سال به دست می‌آورد، که حدود 80 میلیون سال پیرتر از چیزی است که پیش از این تصور می‌شد.
 

نتایج پلانک همچنین سهم نسبی ماده معمولی، ماده تاریک و انرژی تاریک را که گمان می‌شود کل کیهان را شکل می‌دهند تغییر می‌دهد. بر اساس این نتایج، جهان به میزان اندکی بیشتر از ماده معمولی و ماده تاریک تشکیل شده است، و سهم انرژی تاریک آن از چیزی که قبلا گمان می‌شد اندکی کمتر است.
 

سه یا چهار؟مشاهده‌ای که باعث ناامیدی بسیاری از فیزک‌دانان ذرات شد، عدم وجود مدرکی دال بر وجود گونه چهارم نوترینو بود. در حال حاضر ما می‌دانیم که سه گونه از این ذرات شبح‌وار وجود دارند که به سختی با ماده معمولی اندرکنش می‌کنند. اندازه‌گیری‌های دبلیومپ امکان وجود سه یا چهار گونه نوترینو را فراهم می‌ساخت، اما داده‌های دقیق‌تر پلانک تعداد آنها را در عدد سه تثبیت می‌کند.
آشکارسازی‌های کاوشگر پلانک هنوز به پایان نرسیده است. نتایج فعلی بر اساس نقشه‌برداری‌های 15.5 ماه نخست فعالیت کاوشگر هستند، و هنوز به همین میزان داده برای تجزیه و تحلیل باقی مانده است. همچنین آژانس فضایی اروپا هنوز باید اطلاعات مربوط به قطبیدگی تابش زمینه کیهانی را منتشر کند، که می‌تواند چشم‌اندازی اضافی از الگوی کیهان را فراهم سازد.

منبع:خبرآنلاین

تصاویر جدید سیاره سرخ در گفت‌وگوی «کنجکاوی» با مدارگرد مریخ اروپا

مدارگرد مریخ آژانس فضایی اروپا در همکاری مشترک با مریخ نورد «کنجکاوی» ناسا، تصاویر جدیدی از سطح سیاره سرخ را به زمین مخابره کرد.

مدارگرد «مارس اکسپرس» آژانس فضایی اروپا (ESA)‌ در دسامبر سال 2003 میلادی به فضا پرتاب شده و داده‌های دریافتی از سیاره سرخ را به زمین مخابره می‌کند.

این مدارگرد از سال 2004 با مریخ نوردهای ناسا شامل فونیکس (Phoenix)، روح (Spirit)‌ و فرصت (Opportunity) در ارتباط بوده و از ماه آگوست (مرداد ماه) و همزمان با فرود «کنجکاوی» تنها از طریق سیگنال‌های رادیویی با مریخ‌نورد جدید ناسا ارتباط برقرار می‌کرد.

در نخستین ارتباط تصویری، مدارگرد «مارس اکسپرس» تصاویر تهیه شده توسط مریخ نورد کنجکاوی را به زمین مخابره کرد.

این تصاویر توسط دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam‌ کنجکاوی از منطقه «راکنست 3» (Rocknest3)‌ تهیه شده است؛ این دوربین مجهز به طیف سنج لیزری با قابلیت تاباندن لیزر به هدف و آنالیز ترکیبات شیمیایی نمونه است.

داده ها ظرف مدت 15 دقیقه از طریق «کنجکاوی» به «مارس اکسپرس» انتقال داده شده و چند ساعت بعد نیز مدارگرد ESA‌ اطلاعات دریافتی را به مرکز عملیات فضایی اروپا در دارمشتات آلمان و آنتن رادیویی اعماق فضا در استرالیا ارسال کرد.

این داده ها بصورت همزمان در اختیار آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا برای کنترل بهتر ارتباط مریخ نورد و مدارگرد ارسال می شد.

«میشل دنیس» مدیر عملیات فضاپیمای «مارس اکسپرس»، این برنامه را موفقیت تازه ای از همکاری مشترک آژانس فضایی اروپا (ESA)‌ و ناسا در حوزه فناوری و استاندارهای مهندسی با هدف به اشتراک گذاری داده های فضایی ایستگاه های زمینی و ماهواره های فضایی عنوان کرد.
.
.
.
---امید

منبع:

www.isna.ir