تصویر نجومی روز/نوترینوهای دوردست زیر یخ‌های قطب‌ جنوب

 

این نوترینوها از کجا آمده‌اند؟ رصدخانه‌ی نوترینوی آیس‌کیوب (IceCube Neutrino Observatory)‌ در نزدیکی قطب جنوب ذراتی با انرژی بسیار زیاد و تقریباً نامرئی را آشکار کرده است. این نوترینوها پیش از آشکارسازی از بخش بزرگی از زمین عبور کرده‌اند و هنوز منشأ آن‌ها معلوم نیست. در این تصویر آزمایشگاه آیس‌کیوب آنتارکتیک همراه با تصویری کارتونی از آشکارسازهای دانه‌دانه و بلند را می‌بینید که زیر یخ‌ها قرار دارند. نامزدهایی برای منشأ این نوترینوهای کیهانی وجود دارد مثل: سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم مرکز کهکشان‌های دوردست یا انفجارهای عظیم ستاره‌ای همراه با فوران پرتوهای گاما که از سوی دیگر عالم به این سو آمده‌اند. همین‌طور که بیشتر و بیشتر این نوترینوها با انرژی بالا آشکار می‌شوند، شاید بتوان آن‌ها را به پدیده‌ها و اجرام شناخته‌شده در عالم نسبت داد و این معمای کیهانی را حل کرد؛ شاید هم هرگز نتوانیم پاسخ این معما را دریابیم.

 

امتیاز تصویر:IceCube Collaboration, U. Wisconsin, NSF

مترجم: آهو آریانی

http://apod.canot.ir

 

 

تصویر نجومی روز/M31، کهکشان آندرومدا

 

کدام کهکشان نزدیک‌ترین کهکشان بزرگ به  راه شیری است؟  آندرومدا. در واقع، به‌نظر می‌رسد کهکشان ما خیلی شبیه به آندرومدا است. هر دو کهکشان به کهکشان‌های گروه محلی تعلق دارند. صدها میلیارد ستاره که آندرومدا از آن‌ها تشکیل شده است باعث شده‌اند که نور از آندرومدا پخش شود. چند ستاره‌ی بارز که در این تصویر آندرومدا را احاطه کرده‌اند، ستاره‌های کهکشان‌ ما هستند که در پیش‌زمینه‌ی سوژه ثبت شده‌اند. اغلب آندرومدا را «M31» نیز می‌نامند چون سی‌ویکمین جرم از اجرام آسمانی است که در فهرست مسیه ثبت شده است.M31 بسیار دور است و دو میلیون سال نوری طول می‌کشد تا نور آن به ما برسد. گرچه‌ آندرومدا با چشم غیرمسلح نیز دیده می‌شود، اما تصویر بالا از M31 مجموعه‌ای از 20 تصویر دیجیتالی موزاییکی است که با تلسکوپی کوچک ثبت شده است. خیلی چیزها درباره‌ی M31 ناشناخته باقی‌مانده است، از جمله این‌که چند وقت دیگر این کهکشان با کهکشان ما ادغام خواهد شد.

 

امتیاز تصویر: Robert Gendler

مترجم: ساناز مصطفی‌زاده

http://apod.canot.ir

 

تصویر نجومی روز/شفق‌های قطب جنوب

 

این نورهای رقصان که در ماه گذشته در آسمان شبانگاهی زمین می‌درخشیدند، نورهای موّاجِ ناشی از آتش‌بازی نیستند. تصاویر بالا این شفق‌های زیبا را در قطب جنوب جغرافیایی سیاره‌امان نشان می‌دهند. نمایش شفق‌ها همراه با طوفان‌های مغناطیسی چند روز بعد از خروج جرم از تاج خورشید (CME) و برخورد ذرات با مغناط‌کره آغاز شد. شش عکس فیش‌آی (چشم‌ماهی) بالا با دوربین دیجیتال گرفته شده‌اند. در حالی‌که باتری‌ اضافی دوربین در جعبه‌‌ی حرارتی نگه‌داشته شده تا در برابر سرمای منفی 90 درجه‌ی فارنهایت (تقریباً منفی 67 درجه‌ی سانتی‌گراد) در شب‌های سرد و طولانی زمستانی در امان بماند. بالای افق، رصدخانه‌های قطب جنوب و پایین ستاره‌های کهکشان راه شیری را می‌بینید.

 

امتیاز تصویر: Robert Schwarz – South Pole Station

مترجم: آهو آریانی

http://apod.canot.ir/

تصویر نجومی روز/خوشه‌ی پروین

آیا تا به‌حال خوشه‌ی پروین را رصد کرده‌اید؟ اگر هم آن را دیده باشید به‌احتمال قوی آن‌چیزی که دیده‌اید به این اندازه غبارآلود نبوده است. خوشه‌ی پروین مشهورترین خوشه‌ی ستاره‌ای آسمان است و با آن ستاره‌های درخشانش حتی بدون دوربین دوچشمی و از شهری با آلودگی نوری شدید هم دیده می‌شود. اگر از این خوشه در محلی تاریک با نوردهی طولانی عکس بگیرید؛ ابرغبارآلود آن را به‌وضوح خواهید دید. این عکس با نوردهی 12 ساعت گرفته شده است و منطقه‌ای چند برابر اندازه‌ی ماه  کامل را پوشش می‌دهد. خوشه‌ی پروین با نام‌های: «هفت خواهران» و «M45» نیز شناخته می‌شود و در فاصله‌ی 400 سال نوری از ما در صورت فلکی گاو (Taurus) قرار دارد. ترکیبی از افسانه‌های قدیمی و داستان‌های جدید، گواه آن‌اند که یکی از ستاره‌های درخشان این مجموعه از هنگامی که خوشه نام‌گذاری شده، کم‌نور شده است و فقط 6 ستاره‌ی آن با چشم غیرمسلح دیده می‌شوند. البته تعداد واقعی ستاره‌های این خوشه، بسته‌ به تاریکی محیط رصد و قدرت دید رصدگر، کم‌تر یا بیشتر از 7 تا است.

امتیاز تصویر: Marco Lorenzi – Glittering Lights

مترجم: آهو آریانی

http://apod.canot.ir

---

دشت کویر ایران در تصاویر مهیج فضایی 2013

فضا در سال 2013 شاهد دستاوردهای علمی و نجومی فراوانی بود که تصاویر ارائه‌شده از آنها چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.

در این تصاویر برگزیده، عکاسان آماتور و فضانوردان در آشکارسازی نماهای کیهان مشارکت داشته‌اند.

کریس هدفیلد، فرمانده سابق ایستگاه بین‌المللی فضایی، جزئیات زیبای زمین را از فضا، برای زمینیان ارسال کرد.

یکی از برجسته‌ترین تصاویر وی عکسی از «پل گلدن‌گیت» سان‌فرانسیسکو بود که وی از ایستگاه بین‌المللی و از 321 کیلومتر بالای سطح زمین گرفته بود.
.
.

.
.

برای مشاهده متن کامل و تمامی عکسها به ادامه مطلب یا لینک زیر مراجعه نمایید:

http://fum-aac.blogfa.com/post/1087/%D8%AF%D8%B4%D8%AA-%DA%A9%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D9%87%DB%8C%D8%AC-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C-2013-

ادامه نوشته

هدیه‌ی سال نو کارولین پورکو و گروه تصویربرداری کاسینی

شادی پرطنین را تکرار کن!

هدیه‌ی سال نو کارولین پورکو و گروه تصویربرداری کاسینی

در ادامه تصاویری از کره‌ی سحرانگیز زحل و دو قمر شگفت‌انگیزش٬ تیتان و انسلادوس را می‌بینید. تصاویری که مناظری شگفت‌انگیز از این کاوش تاریخی به نمایش گذاشته است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به جریان شش‌ضلعی در قطب شمال زحل٬ سایه‌ی چشم‌نواز حلقه‌ها که در جنوب‌اش کمان انداخته‌ است٬ دریاها و دریاچه‌های شمالی حاوی مواد آلی مایع که زیر جوّ مه‌آلود تیتان پنها‌ن‌اند٬ موجی در حلقه‌های زحل که بر اثر تأثیر تیتان پدید آمده٬ گوی یخی پرنور و درخشانی که همان جهان کوچک و فعال انسلادوس است و چیزهای دیگر.

لحظاتی را در لینک زیر سپری کنید:

http://www.ciclops.org/view_event/197

... و از شگفتی‌هایی که سفرمان از این منظومه‌ی سیاره‌ای برای‌تان به‌ارمغان آورده است لذت ببرید. چه شگفتی‌هایی که در یک دهه دیده‌ایم.

برا‌‌ی‌تان بهترین آروزها را دارم٬ گرم٬ سلامت و شاد باشید!

---------------------------------------------------------------------------------------------

Repeat the sounding joy!

We on the Cassini imaging team deliver to the world this holiday season ... what else! ... the gift of heavenly imagery starring the majestic globe of Saturn and its two most astounding moons, Titan and Enceladus.

In this, our 10th Christmas offering from across the hundreds of millions of miles that lie between us and Saturn, you will find some of the most splendid and fascinating sights this historic exploration of the ringed planet has uncovered: the hexagonally-shaped jet stream encircling the pole in Saturn's northern hemisphere, the graceful shadows of its rings arcing across its south, the northern lakes and seas of liquid organics hidden under the hazy atmosphere of Titan, a wave in Saturn's rings created by the influence of Titan, the brilliant ball of glittering ice that is the small active world of Enceladus, and more.

Spend a moment or two at ...

http://www.ciclops.org/view_event/197

... and revel in the marvels that our travels in this far-flung planetary system have brought. What wonders we have had for a decade to behold.

Best wishes to all of you, and stay warm, safe, and happy!

منبع:صفحه رسمی فیس بوک کارولین پورکو
       سایت کانوت

آخرین اخبار از ماه نورد چینی:

1-«خرگوش چینی» روی ماه فرود آمد

سرانجام پس از آمریکا و روسیه٬ چین نیز موفق شد ماه‌نورد خود را روی سطح ماه بنشاند و آن را به حرکت درآورد. این ماه‌نورد که یوتو یا «خرگوش یشمی» نام‌ دارد روی مه‌نشین «چانجه ۳» نصب شده بود که امروز روی ناحیه‌ای موسوم به «خلیج رنگی‌کمان‌ها» در سطح ماه فرود آمد و پس از ۷ ساعت از فضاپیمای اصلی خارج شد و روی ماه حرکت کرد.
.
.
.
برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید:

ادامه نوشته

سفری جذاب به کهکشان با نقشه تعاملی 100 هزار ستاره+توضیحات کامل پیرامون استفاده از آن در پانوشت :)

سفری جذاب به کهکشان با نقشه تعاملی 100 هزار ستاره+توضیحات کامل پیرامون استفاده از آن در  پانوشت :)

 محققان یک نقشه تعاملی از فضا تهیه کرده‌اند که امکان مشاهده جزئیات دقیقی از کهکشان راه شیری و صفحات کیهانی را برای کاربر فراهم می کند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران  این نقشه تعاملی 100 هزار ستاره (100,000Stars) نام دارد که سفری دیدنی و جذاب را در سراسر کهکشان راه شیری امکانپذیر می‌کند؛ در این سفر مجازی جزئیات خیره‌کننده گرافیکی از صفحات کیهانی و کهکشان که منزلگاه 400 میلیارد ستاره هستند، ارائه می‌شوند.

برای تهیه این نقشه، گوگل از تصاویر و داده های منابع مختلف از جمله ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA)‌ استفاده کرده است.

با زوم کردن بر روی نقشه، جزئیات کاملی از 100 هزار ستاره نزدیک به خورشید قابل مشاهده خواهند بود و با خارج شدن از حالت زوم، تصویر خیره کننده‌یی از صفحات کیهانی و کهکشان راه شیری پیش روی بیننده قرار می‌گیرد.

با کلیک بر روی هر ستاره، نام آن به همراه تصویر دیجیتال و جزئیات بیشتری از ستارگان اطراف نشان داده می‌شود و با انتخاب یک موسیقی مناسب، این سفر فضایی مجازی در طول کهکشان راه شیری برای کاربر جذاب تر می‌شود.

گوگل پیش از این نیز نقشه‌هایی از سطح مریخ و ماه تهیه کرده و در اختیار کاربران قرار داده بود.

پ.ن:

اگه اینترنتتون سرعتش خوبه به لینک زیر برید و اندکی هم صبر کنید تا صفحه لود بشه....بعد از لود کامل صفحه به کمک اشاره گر سمت راست صفحه میتونید تصویر رو زوم کنید و نام و جزئیات دقیق ستارگان با کلیک کردن روی نقشه تعاملی ببینید و همراه با تصویر از آهنگ زیبای پس زمینه هم لذت ببرید....با چپ کلیک کردن روی صفحه و نگه داشتن کلید موس در هون حالت و چرخاندن موس به جهت های مختلف میتونید تجربه فضای سه بعدی رو داشته باشید- با کلیک بر روی هر جرم آسمانی اطلاعات و عکس اون جرم قابل مشاهده است....
اگه آدم تنبل یا کم حوصله ای هستید هم سمت چپ بالا بخش take a tour که علامت play هم داره مشخصه روش کلیک کنید تا با توضیحات جامع، سفری دیدنی و جذاب را در سراسر کهکشان راه شیری تجربه کنید

اینم بگم که فایرفاکس بهتر و سریعتر از کروم لود میکنه این صفحه رو :)

از این کامل تر دیگه نمیتونستم توضیح بدم ;)

http://visual.ly/100000-stars?view=true

نقشه تعاملی از کهکشان راه شیری و صفحات کیهانی

مشاهده نام و جزئیات دقیق ستارگان با کلیک کردن روی نقشه تعاملی

عکس برگزیده ماه

In this majestic view of Saturn's rings, the little blue dot at the lower right is the Earth. This humbling view of our planet was taken on 19 July by NASA's Cassini spacecraft, which has been orbiting the ringed planet since 2004 (CERN Courier September 2004 p13). This is only the third time that an image of the Earth has been obtained from the outer solar system. The first was taken by NASA's Voyager 1 spacecraft in 1990 and famously titled "Pale Blue Dot". The Earth was also part of a stunning image of Saturn eclipsing the Sun that was taken on 15 September 2006. In this wide-field view from Cassini, the Earth–Moon system – at a distance of 1.446 × 109 km – is not resolved spatially. However, the Earth and Moon are clearly separated in another image that was taken on the same day by NASA's MESSENGER spacecraft, which is currently orbiting Mercury, the innermost planet of the solar system

------------------------------------------------------------------------------------

در اين تصوير با شكوه از حلقه هاي زحل كه در عكس مشاهده مي شود،نقطه ي كوچك آبي رنگي كه در سمت راست و پايين تصوير ديده مي شود،كره ي زمين است .
اين تصوير ساده و كوچك از سياره يمان،در 19ام جولاي امسال توسط فضاپيماي كاسيني؛كه از سال 2004 به دور حلقه هاي زحل در حال چرخش است،گرفته شده.(Cern Courier September 2004 p 13)
اين تنها سومين باري است كه عكسي از سياره ي زمين از مناطق خارجي منظومه ي شمسي به دست آمده است.
اولين عكس توسط فضانورد وويجر 1 در 1990 گرفته شد كه به Pale Blue Dot(نقطه ي آّبي كمرنگ) معروف است.
همچنين در دومين عكس زمين قسمتي از تصوير بي نظير خورشيد گرفتگي است كه توسط زحل ايجاد شده است و عكس در 15 سپتامبر 2006 گرفته شده.
در اين عكس فضانورد كاسيني كه ميدان ديد وسيعي دارد،جدايي سيستم زمين-ماه كه در فاصله ي 1.466ميليون كيلومتري قرار دارد،به طور واضحي قابل مشاهده نيست
.اما جدايي زمين و ماه در عكس ديگري كه در همان روز توسط فضانورد NASA’s MESSENGERكه به دور عطارد كه داخلي ترين سياره ي منظومه ي شمسي در گردش است،گرفته شده،كاملا مشخص است.
(Image Credit:NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.)

-----------------------------------------------------------------------------
مترجم:طناز امیری نیا

منبع:http://cerncourier.com/

تصاویر تحسین‌برانگیز ستاره‌شناسی در رقابت «عکاس نجومی» 2013

تصویری از سیاره ناهید در حال عبور از برابر خورشید بر فراز دریای سیاه در رومانی و ابرهای کیهانی گازی سرخ رنگ که شکل‌گیری ستارگان در کهکشانهای دور را نمایش داده‌اند، از جمله تصاویر جالبی هستند که برای رقابت عکاس نجومی سال 2013 ارسال شده‌اند.

  این رقابت که اکنون در پنجمین سال خود قرار داشته، توسط رصدخانه سلطنتی گرینویچ با همکاری مجله آسمان در شب اجرا می‌شود.

این رقابت بیش از 1200 اثر از عکاسان آماتور و حرفه‌ای از اطراف جهان دریافت کرده است.

تصاویر نهایی شامل نمایش آتش‌بازی زیبای بارش شهابی برساووشی بر روی یک پس زمینه برفی در وایومینگ، منظره ستودنی کمان کهکشان راه شیری بر فراز گذرگاه طاقدار Durdle Door و یک تماشاگر تنها که در چادر خود در کوهستان Korgfjellet نروژ نشسته و بارش شهابی جباری را از بالای سر خود شاهد است.

اما تنوع مکانی این تصاویر تنها به زمین محدود نشده است. برخی از تصاویر به ثبت مناظر از منظومه شمسی، کهکشان و ورای آن پرداخته‌اند.

از توفانهای خورشیدی دیوانه‌وار بر سطح خورشید تا خوشه‌های ستارگان آبی داغ پوشیده در غبار در حال گردش، عکاسان با شیوه‌هایی که شاید مردم عادی کمتر شاهد بوده‌اند، به ثبت عجایب جهان پرداخته‌اند.

داوران این رقابت شامل دکتر مگی آدرین پوکوک، دانشمند فضایی و مجری تلویزیونی به همراه کربی بریملی، سردبیر مجله آسمان در شب و و دکتر مارک کوکولا، ستاره شناس عمومی رصدخانه گرینویچ هستند.

برندگان چهار گروه و سه جایزه ویژه این رقابت در روز 18 سپتامبر(27 شهریور) اعلام خواهند شد.

برنده کلی این رقابت 1500 پوند جایزه گرفته و عکاس نجوم جوان سال از جایزه 500 پوندی برخوردار خواهد شد.

همچنین سه گروه زمین و فضا شامل مناظر، مردن و سایر چیزهای زمینی،‌بهترین تصویر از منظومه شمسی و تصاویر ورای منظومه شمسی شامل ستارگان، سحابی‌ها و کهکشانها وجود دارند.

برنده هر گروه 500 پوند جایزه دریافت کرده و همچنین جوایزی برای نفرات دوم و اثرهای تقدیر شده وجود دارد.

نمایشگاهی از تمام تصاویر برنده در روز بعد در رصدخانه سلطنتی گرینویچ افتتاح خواهد شد.

به یاد پاتریک مور از مجله آسمان در شب که پیش از این یکی از داوران این رقابت بود، جایزه بهترین تازه‌وارد به عنوان «جایزه پاتریک مور به بهترین تازه‌وارد» نام گرفته است.

این نمایشگاه تا 23 فوریه 2014 (چهارم اسفند) ادامه خواهد داشت.

تصاویر برندگان و آثار ثبت شده نهایی همچنین در کتاب رسمی رقابت منتشر خواهند شد.

همچنین دو جایزه ویژه برای تصاویری که انسانها را به شیوه خلاقانه ثبت کرده و تصویر رباتیک سال برای عکسهایی که با استفاده از یکی از تلسکوپهای رایانه‌ای در سایتهای رصد گرفته شده، اهدا خواهند شد.

جایزه پاتریک مور برای بهترین تازه‌وارد به شخصی اهدا خواهد شد که که در سال گذشته به عکاسی فضا علاقه‌مند شده و هیچ تصویری در رقابت‌های پیشین وارد نکرده است.

تصویر گذرگاه طاقدار سنگ طبیعی Durdle Door از استفن بانکس

تصویر بازتاب شکل خط ساحلی یخزده در نور گسترده شفق قطبی از مایک کاری

سحابی کارنیا با ستاره اتا شاه‌تخته در میان آن از مایکل سیدونیو

کمان راه شیری بر فراز دره یوزمیت در کالیفرنیا از روگلیو برنال اندرو

عبور سیاره ناهید از برابر خورشید توسط الکساندرو کانو(چپ)، بارش شهابی از تامی الیاسن (راست)

تصویر نمایش شفقهای قطبی از جیمز وودند

همزمانی غروب ماه در غرب با طلوع خورشید در شرق و روشنایی افق برفی آلپ در تصویر استفانو د روزا

تولد ستاره‌های آبی از ابرهای گازی سحابی پلیکان در تصویر آندر وان در هوون

تصویر اینگولفور بجارگموندسن از بازتاب خورشید در صفحه ماه و دنباله‌دار پن استارز

تصویر پل هائیه از صفحه کامل خورشید و برخاستن رشته‌های تاریک از سطح آن

تصویر ابرهای شب‌تاب بر فراز تپه‌های پنین در شمال انگلیس از مارک شاو

سحابی اوریون با تاکید بر ساختار ظریف ابرهای غبار آن از نیک سزیمانک

منظره ستارگان و صورت فلکی شعرای یمانی در پس زمینه یک درخت بربادرفته توسط آنا والز

منبع:ایسنا

فضانورد ایتالیایی نزدیک بود در لباس فضایی‌اش غرق شود

روز 25 تیرماه، بروز مشکلی در لباس فضایی لوکا پارمیتانو باعث شد تا راهپیمایی فضایی خدمه ایستگاه فضایی ناتمام رها شود. البته این نخستین باری نیست که چنین مشکلی پیش می‌آید.

ماموریت این فضانورد ایتالیایی و فضانورد همراهش، کریستوفر کسیدی، در خارج از ایستگاه فضایی بین‌المللی ناتمام رها شد؛ چرا که آب شروع به نشت کردن در کلاه فضایی وی کرده بود. آن دو به شکل اضطراری به ایستگاه بازگشتند و لباس‌های فضایی خود را در آوردند؛ در حالی‌که پارمیتانو مجبور شد از چند حوله برای پاک کردن آب سر و صورت و کلاه فضایی خود استفاده کند. هنوز معلوم نیست چه عاملی باعث خیس شدن ناگهانی وی شده است.

این نخستین باری نیست که فضانوردان مجبور می‌شوند با خرابی عملکرد لباس‌های خود در فضا روبه‌رو شوند. در ادامه علاوه بر خیسی غیرمنتظره پارمیتانو، بعضی از مشکلات قبلی ناسا در طراحی لباس‌های فضایی را با هم مرور می‌کنیم.

1- کله خیس

خیس شدن سر معمولا مشکلی نیست که تهدیدی برای حیات روی زمین محسوب شود. اما در جاذبه اندک فضا، آب به شکل حباب‌هایی شناور می‌ماند که تمایل دارند تا به سطوح بچسبند. در قضیه پارمیتانو، آب از پشت کلاه وی شروع به نفوذ کرد و مقدار آن به حدی بود که علاوه بر جریان یافتن روی صورت وی، اطراف گوش‌های او را نیز کاملا پوشاند. پارمیتانو در توضیح وضعیت خطاب به واحد کنترل ماموریت گفت: «من هنوز می‌توانم به خوبی بشنوم، اما سرم کاملا خیس شده است و احساس می‌کنم که آب هر لحظه بیشتر می‌شود.» چند دقیقه بعد وی گفت: «الان آب روی چشم‌هایم است.»
وقتی که پارمیتانو لباس فضایی خود را داخل ایستگاه در آورد، خدمه گزارش دادند که بین 1 تا 1.5 لیتر آب درون کلاه وی جمع شده است. کارینا اورسلی، فرمانده ارشد پیاده‌روی فضایی مرکز فضایی جانسون ناسا در شرح این رویداد طی کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد: «این مقدار آب به طور قطع برای آب‌گرفتگی یا غرق شدن کفایت می‌کرد.»

2- باران در کلاه

پارمیتانو نخستین فضانوردی نبود که این مشکل را داشت. در فوریه 2004 / بهمن 1382، فضانورد روسی، الکساندر کالری مجبور شد تا راه‌پیمایی فضایی خود را پیش از موعد به پایان برساند؛ چرا که وی هم با مشکل آب‌گرفتگی کلاهش مواجه شد. کالری آن زمان خطاب به واحد روسی کنترل پرواز گفت: «اینجا به شکل عجیبی گرم است. شگفت‌آور است. داخل کلاه من دارد باران می‌بارد. روی آفتابگیرم را آب گرفته است.» خدمه ایستگاه زمینی متوجه نشانه‌هایی از مشکل در سیستم خنک‌کننده لباس وی شدند، و کالری و فضانورد آمریکایی همراهش، مایک فواله را به داخل ایستگاه فضایی بین‌المللی باز گرداندند.
در زیر لایه خارجی لباس تحت فشارشان، فضانوردان لباس مخصوصی مجهز به لوله‌های نازک می‌پوشند که گردش آب داخل آنها، به خنک نگاه داشتن فضانوردان طی راهپیمایی‌های فضایی کمک می‌کند. فواله متوجه شد که تاب‌خوردگی در یکی از لوله‌های لباس کالری وجود دارد. با صاف کردن این تاب‌خوردگی، جریان آب مجددا به شکل طبیعی جریان پیدا کرد.

3- تحت فشار

کوتاه‌ترین راهپیمایی فضایی در ژوئن 2004 / خرداد 1383 انجام شد، چرا که فضانوردان مجبور شدند تنها پس از 14 دقیقه ماموریت را ناتمام رها کنند. فضانورد آمریکایی، مایک فینکه از ایستگاه فضایی خارج شده بود تا یکی از مدارشکن‌های ایستگاه را تعمیر کند. اما تقریبا بلافاصله پس از اینکه وی هوابند ایستگاه را ترک کرد، مخزن اصلی اکسیژن لباس فضایی وی به سرعت شروع به از دست دادن فشار کرد. واحد کنترل ماموریت وی را به داخل ایستگاه برگرداند تا مشکل را حل کند. آنها متوجه شدند که یکی از سوئیچ‌های نازل داخل لباس، که برای کنترل جریان اکسیژن توسط فضانورد طراحی شده است، کاملا در وضعیت «بسته» قرار نداشت. پس از آنکه لباس فضایی مجددا برای پرواز آماده شد، راهپیمایی مذکور با چند روز تاخیر نهایتا انجام شد.

4- خرابی دستکش

در فضا ایجاد یک بریدگی در دستکش کافی است تا مجبور شوید با عجله به داخل پایگاه خود باز گردید. سال 2007 / 1386، یکی از راهپیمایی‌های فضایی به سرعت پایان یافت؛ چرا که فضانورد آمریکایی، ریک ماستراچینو، متوجه شد در انگشت شست دستکش فضایی تحت فشار وی یک بریدگی کوچک وجود دارد. این بریدگی تنها دو لایه بالایی دستکش پنج لایه حفاظتی وی را در بر می‌گرفت، بنابراین ماستراچینو را خطر فوری تهدید نمی‌کرد. اما طبق قوانین ناسا وی باید به عنوان اقدامی احتیاطی، راهپیمایی را متوقف می‌کرد. شاید با استفاده از مواد هوشمندی مانند ژل‌های پلیمری خودترمیم در لباس‌های فضایی آینده، بتوان چنین بریدگی‌هایی را هم‌زمان با انجام ماموریت برطرف کرد.

5- آب و هوای بد

کریستوفر کسیدی که در آخرین راهپیمایی فضایی همراه با پارمیتانو بود، به هیچ عنوان با مشکلات لباس‌های فضایی غریبه نیست. یکی از همین مشکلات در راهپیمایی فضایی سال 2009 / 1388 برای خود وی ایجاد شد. کسیدی در خارج از ایستگاه فضایی بین‌المللی مشغول نصب باتری‌های جدید آرایه خورشیدی ایستگاه بود که سطح دی‌اکسید کربن ذخیره هوای لباسش ناگهان افزایش یافت. اگرچه پس از افزایش نیز سطح دی‌اکیسد کربن در محدوده مجاز باقی ماند، اما ناسا برای ایمنی وی دستور به اتمام زود هنگام ماموریت داد. کیث جانسون که در آن زمان فرمانده ارشد راهپیمایی‌های فضایی بود، اعلام کرد که مشکل احتمالا ناشی از فیلتر تصفیه دی‌اکسید کربن لباس کسیدی است. بنابراین خدمه ایستگاه این ابزار را تعویض کردند، و کسیدی توانست تا یک روز بعد ماموریت خود را تکمیل کند.
به گفته اورسلی، راهپیمایی فضایی بخش کلیدی برنامه پروازهای فضایی انسان است و می‌توان به کمک آن کارهای چشمگیری انجام داد. با این وجود همه راهپیمایی‌های فضایی خطرات خود را دارند. ناسا چند روز اخیر را به صحبت با پارمیتانو و سایر خدمه ایستگاه گذرانده است تا بتوانند مشکل لباس را پیدا و برطرف سازند. در این بین، پارمیتانو مشغول لذت بردن از محیط خشک ایستگاه است. اورسلی می‌گوید: «لوکا خیلی عالی عمل می‌کند. فعلا او خوشحال و خندان است.»

منبع:خبرآنلاین

کشف پنگوئن کیهان که از تخم خود مراقبت می‌کند

تلسکوپ فضایی هابل ناسا تصویر واضحی از یک جفت کهکشان در تعامل موسوم به «آرپ 142» را به نمایش گذاشته است.

  هنگامی که دو کهکشان در فاصله بسیار نزدیکی از یکدیگر قرار می‌گیرند، شروع به تعامل کرده و تغییرات دیدنی در هر دو طرف ایجاد می‌کنند. در برخی موارد دو کهکشان با هم ادغام شده و گاهی از هم گسسته می‌شوند.

در زیر مرکز تصویر جدید هابل، کهکشان آبی‌رنگ پیچ‌خورده NGC 2936 ملقب به «پنگوئن» یا «گرازماهی» قرار داشته که یکی از دو کهکشان در حال تعاملی است که آرپ 142 را در صورت‌فلکی مار باریک بوجود آورده‌است.

کهکشان پنگوئن پیش از آنکه در اثر کشش گرانشی همراه کیهانی‌اش از هم گسسته شود یک کهکشان مارپیچی استاندارد بود.

بقایای ساختار مارپیچی این کهکشان هنوز قابل مشاهده بوده و تورم سابق کهکشانی جای خود را اکنون به چشم پنگوئن داده است. در اطراف آن، جایی است که نشانگر محل سابق بازوهای این کهکشان است و اکنون بالهای این پنگوئن را با رگه‌های آبی و قرمز شکل داده است.

این رگه‌ها به سمت کهکشان همراه NGC 2937 کشیده شده‌اند که به شکل یک تخم‌مرغ سفید درخشان به نمایش درآمده است. این دو کهکشان مانند پنگوئنی که از تخم خود نگهداری می‌کند، به تصویر کشیده شده‌اند.

نام این جفت کهکشان از روی هالتون آرپ، ستاره‌شناس آمریکایی و خالق اطلس کهکشانهای عجیب انتخاب شده که مجموعه‌ای از کهکشانهای دارای اشکال عجیب را در خود جای داده و برای اولین بار در سال 1966 منتشر شد.

isna.ir

تولدی دیگری برای ابرتلسکوپ‌های VLT

رصدخانه‌ی جنوبی اروپا٬ با این تصویر باشکوه از یک زایشگاه ستاره‌ای٬ پانزدهمین سالگرد مجموعه‌ی تلسکوپی VLT (تلسکوپ بسیار بزرگ) را جشن می‌گیرد. تصویر بالا٬ توده‌های ضخیمی از غبار را نشان می‌دهد که در مقابل زمینه‌ی صورتی رنگ ابر گازی درخشان به چشم می‌خورند. منجمان این ابر گازی را IC 2944 نام نهاده‌اند. این توده‌های مات و تیره همچون قطرات جوهر می‌مانند که در شربتی از توت‌فرنگی شناورند. شکل اغواگر این توده‌های تیره محصول دست هنرمند پرتوهای قدرتمند ستاره‌های درخشان آن نزدیکی است.

تصویر بالا به مناسبت پانزدهمین سالگرد نورگیری ۴ تلسکوپ مجموعه‌ی VLT گرفته شده است. در واقع این نورگیری در ۲۵ می ۱۹۹۸ / ۴ خرداد ۱۳۷۷ صورت گرفت. پس از نخستین نورگیری ٬‌این ۴ تلسکوپ عظیم به همراه ۴ تلسکوپ کمکی کوچکتر داخل‌سنج غول‌پیکر وی‌ال‌تی موسوم به (VLTI) تشکیل دادند. مجموعه‌ی VLT ٬ یکی از قدرتمندترین و مولدترین تسهیلات نجومی زمین‌پایه است. در سال ۲۰۱۲ بیش از ۶۰۰ پژوهش علمی بر پایه‌ی داده‌های VLT و VLTI انجام گرفت و در مجلات معتبر به چاپ رسید. (ann13009)

گازها و ابرهای غباری بین‌ستاره‌ای٬ مناطقی هستند که ستارگان جدید متولد می‌شوند و رشد می‌کنند  تصویر بالا یکی از دقیق‌ترین تصاویری است که تاکنون از این جرم سماوی گرفتده شده است   این ابر گازی در فاصله‌ی ۶۵۰۰ سال نوری در صورت‌فلکی جنوبی قنطورس قرار دارد. این بخش از آسمان منزل‌گاه سحابی‌های فراوان مشابه دیگر است و به همین علت زیر ذره‌بین منجمان قرارگرفته است تا درباره‌ی فرآیند شکل‌گیری ستاره‌ها مطالعه و تحقیق کنند.

محل IC 2944 در صورت‌فکلی قنطورس- برای دیدن نمایی بزرگ‌تر روی تصویر کلیک کنید

در مناطقی که آرامتر از نواحی دیگر هستند کره‌های بزرگ‌تر باک روی یک‌دیگر فرو می‌ریزند تا ستاره‌ای جدید را متولد کنند اما آن کره‌ای که در این‌ تصویر می‌بینید زیر شدیدترین بمباران‌ پرتوهای فرابنقش قرار دارد که از طرف ستاره‌های پیرامون تابش می‌شوند. هر دو این کره‌ها فرسوده شدند و تقریب در حال خرد شدن هستند. مثل این میماند که یک قالب کره را داخل یک ماهی‌تابه‌ی سرخ‌کردنی داغ بیاندازید. تصور می‌شود که کره‌های تاکری پیش از آن‌که بتوانند ستاره‌ای تشکیل دهند از بین خواهند رفت.

کره‌های باک٬ چندان اجرام آسانی برای مطالعه و تحقیق تلقی نمی‌شوند. از آن‌جایی که این اجرام٬‌ نسبت به نور مرئی٬ مات هستند٬‌ منجمان کار دشواری را برای رصد فعالیت‌های درونی آن‌ها پیش رو دارند. بنابراین برای این‌که بتوانند سر از راز این ابرها دربیاورند نیاز به ابزارهای دیگر دارند.  برای مثال رصدها در طول‌موج‌های رادیویی یا طول‌موج‌های میلی‌متری سبب می‌شود تا ابرهای غباری سرد که دمای آن‌ها چند درجه هم  از صفر مطلق پایین‌تر است٬ درخشان جلوه کنند.

پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که هیچ ردپایی از شکل‌گیری ستاره‌ها در میان این کره‌های تاکری یافت نشده است. 

سابق از این نیز تلسکوپ فضایی هابل متعلق به ناسا/اسا  از این منظره‌ی آسمانی عکس گرفته است (opo0201a). تصویر جدید بالا میدان دید بازتری از تصویر هابل نشان می‌دهد و منظره‌ی فراخ‌تری از شکل‌گیری ستاره‌ها در آن هویداست. این نمای باشکوه از دریچه‌ی چشمان ابزار FORS مجموعه‌ی تلسکوپی وی‌ال‌تی متعلق به رصدخانه‌ی جنوبی اروپا ESO ثبت شده است. 

http://canot.ir

کهکشان راه شیری بر فراز خرابه‌های قلعه‌ای ماسه‌ای - کاشان

نور بیابان: این عکس زیبا، کهکشان راه شیری را بر فراز خرابه‌های قلعه‌ای ماسه‌ای در نزدیکی شهر کاشان به تصویر می‌کشد. تلالو کهکشان در سراسر آسمان به همراه هواتاب آسمان منطقه را به رنگ سبز و بنفش کمرنگ درآورده است. هواتاب درخشندگي خفيفي در جو بالاي زمين است كه تا پاسي از شب پس از غروب خورشيد ادامه دارد. بر خلاف شفق قطبی که در اثر برخورد ذرات باردار خورشید با مولکول‌های جو زمین ایجاد می‌شود، هواتاب زمانی به وجود می‌آید که نور فرابنفش خورشید باعث برانگیخته شدن مولکول‌های جو می‌شود که در ارتفاع 85 تا 95 کیلومتری سطح زمین قرار دارند. زمانی‌که این مولکول‌ها، که اغلب اکسیژن هستند، به حالت «عادی» خود باز می‌گردند، انرژی دریافتی را به شکل نور آزاد می‌کنند که آن را هواتاب می‌نامند.

خبرآنلاین

چرا نمی‌توان در فضا گریه کرد؟ + فیلم

در شرایط بی‌وزنی در فضا اشک مانند یک توپ بزرگ در اطراف کره چشم حلقه زده و به پایین سرازیر نمی شود.

«کریس هدفیلد» فرمانده فعلی ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)‌ دست به اقدامات مختلفی از جمله آشپزی، شستن دست، گرفتن ناخن و مسواک زدن در شرایط بی وزنی در فضا کرده است، اما «گریه کردن» در گرانش صفر تنها کاری است که این فضانورد کانادایی قادر به انجام آن نیست.

در جدیدترین فیلم ویدئویی ارسالی از ایستگاه فضایی، «هدفیلد» با ریختن آب بداخل چشم خود نشان داد که مایع بصورت یک ستون روی صورت باقی مانده و قطرات اشک در فضا هیچگاه سرازیر نمی شوند.

«هدفیلد» تأکید می‌کند: اگر به گریه کردن ادامه بدهید، این ستون مایع بزرگ و بزرگ تر شده و به یک توپ آبی تبدیل خواهد شد که بینی و در نهایت تمام صورت شما را در بر می‌گیرد و باید از یک حوله برای خشک کردن اشک چشم از روی صورت و گردن استفاده کنید!

فضانورد کانادایی در مجموعه فیلم های ویدئویی ارسالی از فضا نشان می دهد، ساده‌ترین کارهایی که انسان در زمین انجام می‌دهد، در شرایط بی‌وزنی فضا بسیار سخت‌ و در برخی موارد غیر قابل انجام است.

لینک دانلود فیلم مربوطه:

http://media.isna.ir/content/Can%20You%20Cry%20In%20Space_%20_%20Video%20_%20Space.com.mp4

منبع:ایسنا

انفجار شهاب سنگ روسیه تکرار می‌شود؟ عبور سیارکی به اندازه زمین فوتبال از کنار زمین

سیارک تازه کشف شده 2013ET‌ روز شنبه نهم مارس از فاصله 960 هزار کیلومتری زمین عبور خواهد کرد.

  پروژه تلسکوپ مجازی ایتالیا به سرپرستی «جیانکولا ماسی» روز دوشنبه چهارم مارس (14 اسفند) و همزمان با گذر سیارک 10 متری 2013EC‌ موفق به شکار تصویری از یک سیارک جدید شد.

سیارک جدید 2013ET‌ با پهنای 100 متر روز شنبه نهم مارس (19 اسفند) از فاصله 960 هزار کیلومتری با زمین عبور خواهد کرد؛ این فاصله معادل 2.5 برابر فاصله زمین تا ماه است.

سیارک 2013ET‌ مانند سیارک 2013EC‌ خطری برای سیاره زمین و ساکنان آن ایجاد نخواهد کرد، اما اصلی ترین نگرانی محققان شناسایی دیرهنگام آنها چند روز قبل از گذر از کنار زمین عنوان شده است که می تواند حوادثی مشابه انفجار شهاب سنگ در آسمان روسیه ایجاد کند.

ناسا تاکنون 95 درصد از 980 سیارک نزدیک به زمین با پهنای بیش از یک کیلومتر را شناسایی کرده است.

پروژه تلسکوپ مجازی (VTP)‌ قصد دارد گذر سیارک 2013ET‌ از کنار زمین را بصورت مستقیم پوشش دهد و علاقه مندان می توانند روز جمعه هشتم مارس (18 اسفند) از ساعت 19 به وقت گرینویچ (23:30 به وقت تهران) به وب سایت http://www.astrowebtv.org مراجعه کنند.

مدلی برای کشف سیارات دارای پتانسیل حیات

«آفتاب»،میمون فضانوردایرانی مهمان نشست خبری سازمان فضایی

«آفتاب»،میمون فضانوردایرانی مهمان نشست خبری سازمان فضایی/اعزام نخستین فضانورد ایرانی تا97

نشست خبری عصر امروز سازمان فضایی ایران یک مهمان ویژه داشت. «پیشگام»، نخستین میمون فضانورد ایرانی که روز دوشنبه به سلامت از یک سفر 16 دقیقه‌یی زیرمداری به زمین برگشت با شیطنت‌های خود شور و نشاط خاصی به نشست امروز بخشیده بود.

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این میمون نر سه ساله از نژاد رزئوس که در بین محققان پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران به «آفتاب» معروف است، نخستین حیوان انسان نمای ایرانی است که مرزهای فضا را پشت سرگذاشته و با سفر تاریخی خود گشایشگر دروازه‌های فضا به روی دانشمندان کشورمان و گامی رو به جلو در طرح اعزام فضانوردان ایرانی به فضا بوده است.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب رجوع کنید :

ادامه نوشته

آب و هوای(شرایط جوی) عجیب اورانوس از تلسکوپ کِک

شفقهای زحل

نقطه آبی کمرنگ

نقطه آبی کمرنگ

تصویری منقلب کننده از زمین از فاصله 6 میلیارد کیلومتری که توسط ویجر 1 گرفته شده

crew of Apollo 1. On January 27, 1967

تلخ‌ترین رویدادهای فضایی (بخش نخست)

تلخ‌ترین رویدادهای فضایی (بخش نخست)


گر در تقویم خود نگاه کنید متوجه می‌شوید که به فاصله‌ی چند روز اما در چند سال متفاوت رویدادهای تلخی در زمینه پروازهای فضایی پیش آمده است. در این مقاله نگاهی به هر کدام از این رویدادهای تلخ می‌اندازیم:

قرار بر این بود که روز ۲۱ فوریه ۱۹۶۷/ ۳ اسفند ۱۳۴۶ تبدیل به روزی خاطره‌انگیز در تاریخ پروازهای فضایی شود. پرواز آپولو ۱ نخستین مأموریت سرنشین‌دار از سری مأموریت‌های آپولو در این روز باید انجام می‌شد و فضاپیما باید با موفقیت در مدار ماه قرار می‌گرفت. البته این مأموریت خاطره‌انگیز شد اما خاطره‌ای تلخ و دردناک برجا گذاشت.

ادامه نوشته

ایستگاه فضایی بین المللی

شاتل آتلانتیس این عکس از ایستگاه فضایی بین المللی و ماه را در 19 جولای 2011 در طول ماموریت آخرین شاتل STS-135 ، گرفته است.

کوه آتشفشانی الیمپوس

کوه آتشفشانی الیمپوس مریخ که می تواند از طریق تلسکوپ های بر روی زمین دیده می شود 25 کیلومتر از سطح دریا و سه برابر ارتفاع قله اورست ارتفاع دارد .

مریخ نورد "فرصت"

مریخ نورد "فرصت" ناسا 36 !! برابر زمان برنامه ریزی شدش کار کرده :) تو 24 ژانویه هم وارد 10 امین سال کارش میشه !

رد کنجکاوی ناسا در مریخ در Yellowknife Bay

تغییرات فصلی در مناطق قطب شمال مریخ

تغییرات فصلی در مناطق قطب شمال مریخ

:)

:)

وستا

این دهانه های برخوردی در اندازه های مختلف که یکی از ویژگی های قابل توجه را در یکی از بزرگترین سیارک ها در منظومه خورشیدی، وستا را تشکیل می دهند، همانطور که در این نما از ماموریت "سپیده دم" ناسا دیده می شود

مسافت طی شده (رانده شده ) ماشین ها در سیارات دیگر